Ο Γκάρι Σπιντ και τα «Γιατί»
«Γιατί; Γιατί; Γιατί;». Με αυτά τα σπαρακτικά λόγια ο ποδοσφαιριστής Ρόμπι Σάβατζ αποχαιρέτησε τον προπονητή της Εθνικής Ουαλίας, Γκάρι Σπιντ, ο οποίος βρέθηκε απαγχονισμένος στο διαμέρισμά του τον περασμένο Νοέμβριο. Πολλοί βιάστηκαν να συγκρίνουν την πράξη του με αυτήν του επίσης αυτόχειρα τερματοφύλακα Ρόμπερτ Ένκε, λίγα χρόνια πριν. Όμως, στην περίπτωση του Σπιντ, τίποτα δεν προμήνυε το απονενοημένο διάβημα.
Γεννημένος στο Μάνκοτ της Αγγλίας στις 8 Σεπτεμβρίου του 1969, ξεκίνησε την καριέρα του στην Λιντς οδηγώντας την στην κατάκτηση του πρωταθλήματος και στον τελικό του κυπέλου απέναντι στην Άστον Βίλα. Οι «ειδικοί» του αθλήματος έκαναν λόγο για έναν «στιλάτο μέσο» με ένα «γλυκό» αριστερό πόδι και εξαιρετική τεχνική. Στις συνολικά 312 συμμετοχές του με την Λιντς πέτυχε 57 γκολ προτού αποφασίσει ότι ήταν καιρός για μια αλλαγή στην καριέρα του...
Η θητεία του στην Έβερτον ήταν σύντομη. Αν και αγωνίστηκε για δύο μόνο σεζόν η φήμη του ως ένας από τους καλύτερους μέσους ολοένα και μεγάλωνε δίνοντάς του, μάλιστα, τον τίτλο του αρχηγού της ομάδας. Η αποχώρησή του από τον σύλλογο έλαβε χώρα κάτω από αμφιλεγόμενες συνθήκες, με τον Σπιντ να αρνείται πεισματικά να μιλήσει για αυτές και να ετοιμάζει τις βαλίτσες του για το Νιούκαστλ...
Κατά πολλούς ο Σπιντ έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο της καριέρας του με την φανέλα των «ανθρακωρύχων» και θα είχε φορέσει ξανά το περιβραχιόνιο του αρχηγού αν η θέση δεν ήταν ..κατειλημμένη από τον Άλαν Σίρερ. Ήταν ο παίκτης που οδήγησε ξανά την ομάδα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις επαναφέροντας το χαμόγελο στα χείλη των οπαδών της...
Επόμενος σταθμός η Μπόλτον με την οποία το 2006 έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που κατέρριψε τις 500 συμμετοχές στην Πρέμιερ Λιγκ. Παρά τα 37 του χρόνια ο Σπιντ εξακολουθούσε να πραγματοποιεί εκπληκτικές εμφανίσεις, όμως, ένας τραυματισμός στην μέση τον έστειλε στον πάγκο. Αυτήν την φορά, όμως, από την θέση του προπονητή. Ο ίδιος ‘αρνήθηκε’ να κρεμάσει τα παπούτσια του λέγοντας «Δεν μου λείπει το να παίζω. Διασκεδάζω εξίσου κι όταν είμαι από την άλλη πλευρά»
Ως ποδοσφαιριστής της Ουαλίας πέτυχε 7 γκολ σε 85 παιχνίδια ενώ ως ομοσπονδιακός τεχνικός της μετρούσε πέντε νίκες στα δέκα τελευταία επίσημα κι ανεπίσημα παιχνίδια, με σημαντικότερη το επιβλητικό 4-1 σε βάρος της Νορβηγίας στο φιλικό της 12ης Νοεμβρίου. Μιλούσε με ενθουσιασμό τα μελλοντικά του σχέδια στην ομάδα, γεγονός που έκανε την αυτοκτονία του περισσότερο ακατανόητη στους ανθρώπους που τον ήξεραν.
Υπήρξαν και θα υπάρξουν πολλοί στο μέλλον που θα βιαστούν να κρίνουν τον Σπιντ, έναν άνθρωπο που τα είχε όλα, μια αξιοζήλευτη καριέρα, μια αγαπημένη οικογένεια, φήμη, χρήματα. Πολλοί θα χαρακτηρίσουν την πράξη του ως απαράδεκτη. Κανένας, όμως, ποτέ δεν θα μάθει την αλήθεια. Τι τον οδήγησε στην αυτοκτονία και γιατί αισθάνθηκε ότι δεν υπήρχε γι’αυτόν άλλη λύση.
