Η Αθήνα που περνάει απαρατήρητη (Β΄ μέρος)
Η Αθήνα και η ευρύτερη περιοχή της Αττικής, είναι ζωσμένη με σημεία-επιγραφές που αναβοσβήνουν διακριτικά μέσα στα φώτα της πολύχρωμης πόλης. Όλα όσα αναπνέουν στο νέφος της και λιμοκτονούν κάτω από την εδραιωμένη αδιαφορία του κατοίκου της, μαρτυρούν πως η κάθε ανήλιαγη γωνιά σ' αυτή την πόλη, το κάθε της σχήμα, έχει ζυμωθεί μέσα από πλείστες σελίδες ιστορίας. Σχεδόν τα πάντα εδώ αποτελούν θεματοφύλακες ισχυρής μνήμης. Μήπως μπορέσει και αρθρώσει ποτέ ο άνθρωπος πως νίκησε τον χρόνο.
Τοποθεσία: Σιδηροδρομικός σταθμός Ρουφ
Επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως, στη στάση Ρουφ του προαστιακού, μπορεί να συναντήσει κανείς το τρενοθέατρο του Ρουφ. Πρόκειται για έναν ακινητοποιημένο συρμό, ο οποίος φιλοξενεί κατά καιρούς θεατρικές παραστάσεις, λογοτεχνικές βραδιές και γενικότερα διάφορα καλλιτεχνικά δρώμενα. Κάποια βαγόνια του χρησιμοποιούνται ως χώροι εστιατορίου και μπαρ. Το ενδιαφέρον σημείο του συρμού αυτού εντοπίζεται ιδιαίτερα στο ότι ανάμεσα στα βαγόνια του, υπάρχουν και άμαξες οι οποίες αποτελούν μέρος του περίφημου «Orient Express» («Ταχεία της Ανατολής») της Αγκάθα Κρίστι και του Γκράχαμ Γκρήν. Το πολυτελές αυτό τρένο, προορισμένο για να μεταφέρει την αφρόκρεμα εκείνης της εποχής (επιχειρηματίες, πρίγκιπες, διπλωμάτες, αμερικάνους εκατομμυριούχους), άρχισε να λειτουργεί το 1883 και επρόκειτο για ένα τρένο διηπειρωτικό που έφτανε στην Κωνσταντινούπολη με αφετηρία το Παρίσι, κάνοντας και διάφορες ενδιάμεσες στάσεις. Σήμερα, αν και ακινητοποιημένο δεν παύει να προσφέρει στον επισκέπτη του ένα ταξίδι περισσότερο πολύτιμο και δυσεύρετο. Ένα ταξίδι στο χρόνο.
Τοποθεσία: Εβραϊκό Μουσείο
Στο νεοκλασικό κτίριο του αριθμού 39 της οδού Νίκης στο Σύνταγμα, στεγάζεται το Μουσείο των Εβραίων. Η ιδέα του μουσείου γεννήθηκε περί τα τέλη της δεκαετίας του 70. Μεταφέρθηκε στην οδό Νίκης το 1997. Στο εσωτερικό του φιλοξενούνται διαφόρων ειδών αντικείμενα του εβραϊκού λαού, τα οποία κατηγοριοποιούνται σε βιβλία, σε ενδύματα, στη συλλογή του Ολοκαυτώματος, σε τελετουργικά και συναγωγικά υφάσματα και αντικείμενα, σε οικιακά σκεύη, σε χειρόγραφα, σε έγγραφα καθώς και σε ποικίλα έργα τέχνης. Μπορεί κανείς να βρει εκεί ενδεικτικά, βιβλία της Πεντατεύχου, ενδύματα περιτομής, στολές από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, κηροπήγια του Σσαμπάτ, ταυτότητες και αρνητικά φωτογραφιών, τιμαλφή, παιδικά παιχνίδια καθώς και επιτάφιες επιγραφές και πλήθος ακόμα αντικειμένων τα οποία ρίχνουν το φως τους σε ένα σημαντικότατο πολιτισμικό κομμάτι του εν λόγω ταλαιπωρημένου λαού.
Τοποθεσία: Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος»
Στον αριθμό 254 της οδού Πειραιώς, στεγάζεται η λεγόμενη «Θόλος», ένα ημισφαιρικό «θέατρο» εικονικής πραγματικότητας, το οποίο φιλοξενεί τις ψηφιακές συλλογές του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού. Σκοπός του εγχειρήματος αυτού είναι η οπτικοποίηση για τον επισκέπτη, της ιστορικής και αρχαιολογικής πληροφορίας που αντλείται από το Ίδρυμα. Χρησιμοποιώντας συστήματα υψηλής τεχνολογίας αναπαράγονται τόποι, κτίρια και άνθρωποι μέσα στα πλαίσια των οποίων ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να πλοηγηθεί σε πραγματικό χρόνο, διατηρώντας παράλληλα τη δυνατότητα να δημιουργήσει άπειρα εναλλακτικά σενάρια περιήγησης μέσα στο ίδιο εικονικό μοντέλο. Δημιουργείται η αίσθηση έτσι, ότι βρίσκεται πράγματι μέσα στον εικονικό χώρο αλλά και ότι ανάμεσα στα αντικείμενα που το απαρτίζουν και στον επισκέπτη υπάρχει διαδραστικότητα. Οι περιηγήσεις-προβολές έχουν να κάνουν κυρίως με πόλεις της αρχαιότητας καθώς και με την ιστορία εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται επίσης και η «Κιβωτός» αλλά και η «Μαγική Εικόνα» με αντίστοιχες προβολές.
Τοποθεσία: Κήπος των Τιτάνων
Ανάμεσα στους ναούς της Αγίας Τριάδας και του Αγίου Σπυρίδωνα στον Πειραιά, σε ένα μικρό πάρκο (Κήπος των Τιτάνων) μπορεί κανείς να ανακαλύψει σφηνωμένο πάνω στον κορμό ενός δέντρου ένα κομμάτι λαμαρίνας. Πρόκειται για κομμάτι που άνηκε στο πλοίο «Clan Fraser», το οποίο εξεράγη τη νύχτα της 6ης προς 7ης Απριλίου του 1941, κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού του Πειραιά από τους Γερμανούς. Στη βάση του δέντρου στέκει μαρμάρινη πλάκα που αναφέρεται στο συγκεκριμένο γεγονός, ενώ το είναι περιστοιχισμένο από μικρά κάγκελα. Ακόμα ένα κομμάτι ιστορίας χάσκει διακριτικά, σφηνωμένο σε κάποια ήσυχη, μυστική γωνιά της ευρύτερης πόλης. Αξιοσημείωτο επίσης είναι ότι η ονομασία που έχει δοθεί στον συγκεκριμένο κήπο είναι στην πραγματικότητα λανθασμένη. Ο Κήπος των Τιτάνων ονομάζεται κανονικά Κήπος του Τινάν ή Τινάνειος Κήπος, ονομασία προερχόμενη από τον Γάλλο αντιναύαρχο Αδαλβέρτο Τινάν, ο οποίος τον δημιούργησε το 1854. Η ονομασία αυτή κακοποιήθηκε γλωσσικά μέσα στο πέρασμα του χρόνου και μετασχηματίστηκε στην σημερινή της μορφή («Τιτάνειος Κήπος»).
Τοποθεσία: Ζάππειο
Κοντά στο Σύνταγμα, στον Εθνικό Κήπο, συναντάει κανείς το ξακουστό Ζάππειο Μέγαρο. Την ανέγερση του περίφημου κτιρίου χρηματοδότησε ο εθνικός ευεργέτης Ευάγγελος Ζάππας, ο οποίος απεβίωσε το 1865, πριν από την ολοκλήρωσή του οικοδομήματος. Το κτίριο μέχρι σήμερα έχει υπηρετήσει διάφορους σκοπούς. Ενδεικτικά, έχει χρησιμοποιηθεί ως χώρος στέγασης ολυμπιακού χωριού(1906), από το 1936 και για 40 χρόνια φιλοξενούσε τον πρώτο κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό της χώρας, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί ακόμα και ως στρατώνας. Ένα στοιχείο όμως που δεν είναι ίσως ευρέως γνωστό σχετικά με το Ζάππειο Μέγαρο, συνδέεται άρρηκτα με τη διαθήκη του Ευάγγελου Ζάππα. Ο έλληνας οραματιστής ζήτησε με την τελευταία πράξη βουλήσεως του να εντοιχιστεί μετά το θάνατό του η κεφαλή του στον αριστερό τοίχο του περιστυλίου του Μεγάρου. Παρά το γεγονός πως τα υπόλοιπο σώμα του έχει θαφτεί σε οικογενειακό τάφο στη Ρουμανία, οι αρχές της Αθήνας φρόντισαν ώστε η επιθυμία του («εγκλεισμένον εντός αργυράς θήκης εν σχήματι ναΐσκου») να εκπληρωθεί, την ημέρα των εγκαινίων του Μεγάρου το 1888. Μια αναμνηστική πλάκα τοποθετημένη στο εν λόγω σημείο απομένει για να θυμίζει το θέλημα του μεγάλου ευεργέτη «Ενθάδε Κείται η κεφαλή Ευαγγέλη Ζάππα».
Τοποθεσία: Άλσος Συγγρού
*Η τελευταία φωτογραφία του άρθρου είναι από το blog pigamiavolta.blogspot.gr | Πατήστε ΕΔΩ για να μεταφερθείτε στο blog
)