“Lost generation”

Η Αμερικανίδα φωτογράφος Elena Dorfman άφησε για λίγο την πατρίδα της, πήρε την κάμερά της και εγκαταστάθηκε σε ένα στρατόπεδο νεαρών προσφύγων στη Συρία. To αποτέλεσμα ήταν το “Lost generation”, ένα φωτογραφικό project που κέρδισε τους New York Times αλλά και τις εντυπώσεις ολόκληρης της κοινής γνώμης με την ειλικρίνειά του.

«Επειδή πάντα υπήρξα φωτογράφος πορτραίτων, μου ζητήθηκε από την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε να δουλέψω στο Λίβανο και να φωτογραφίσω την προσφυγική κρίση στη Συρία με μια διαφορετική προσέγγιση από αυτή που έχουμε συνηθίσει μέχρι τώρα. Αυτό οδήγησε στο Lost Generation, το οποίο επικεντρώνεται στους Σύρους έφηβους πρόσφυγες» αναφέρει η Elena διηγούμενη την ιστορία του project. Μέσα από τον φακό της κατάφερε να αναδείξει όχι μόνο τον πρόσφυγα αλλά και το παιδί. Για να επιτευχθεί αυτός ο σκοπός, η Dorfman με την βοήθεια μεταφραστή πήρε συνεντεύξεις, μιλώντας μαζί τους για όλες τις ανησυχίες που έχει ένας έφηβος που ζει στην εξαθλίωση και υπό το φόβο των βομβαρδισμών. «Σε κάθε φωτογραφία μου συμπεριφέρομαι στο θέμα με σεβασμό και χωρίς κριτική. Όταν φωτογραφίζω ανθρώπους, προσπαθώ να χτίσω μια προσωπική σύνδεση όπου αυτό είναι εφικτό. Στην περίπτωση των Σύρων έφηβων έπρεπε να δουλέψω και με μεταφραστή, κάτι που είχε αντίκτυπο στην επικοινωνία μας, αλλά νομίζω ότι τα παιδιά ήξεραν πως ήμουν εκεί για να τους δώσω μια ευκαιρία να ακουστούν» σημειώνει χαρακτηριστικά.

«Πιστεύω πως οι εικόνες έχουν δύναμη όταν μπορούν να μεταφέρουν τον θεατή σε ένα βαθύτερο συναισθηματικό επίπεδο και να προκαλέσουν συμπάθεια και θαυμασμό» μας εξηγεί και συνεχίζει λέγοντας πως «Το να δουλεύεις στην Μέση Ανατολή, πόσο μάλλον με τον προσφυγικό πληθυσμό ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα και στην πραγματικότητα, ήταν αρκετά δραματικό και με επηρέασε σε όλους τους τομείς της ζωής μου». Ωστόσο, όπως μας εξομολογήθηκε βασική της επιδίωξη είναι να ξαναγυρίσει στη Μέση Ανατολή για να συνεχίσει το έργο της.