Καλώς ήρθες στην Ινδία!

Ακολούθησε το φωτογραφικό ταξίδι του Fabrice Wittner στην भारत *…

Ο Fabrice Wittner φαντάζεται το μέλλον του όπως είναι και το παρόν του, με περισσότερες γκρι τρίχες, ταξίδια και φωτογραφίες. Κάπως ανορθόδοξο να ξεκινάς μια εισαγωγή με τα μελλοντικά πλάνα που έχει κάποιος αλλά και ο καλύτερος τρόπος για να δεις ποια είναι η ζωή του. Μεγαλωμένος στην Βορειοανατολική Γαλλία, ο Fabrice κατά την διάρκεια της εφηβείας του έβγαζε φωτογραφίες με φωτογραφικές μηχανές μιας χρήσης, έκανε αθλήματα όπως skateboard, snowboard και mountain bike. Πράγματα που ακολουθεί και ως ενήλικας. «Στην αρχή ούτε καν μου είχε περάσει από το μυαλό η ιδέα ότι η φωτογραφία θα μπορούσε να είναι τρόπος έκφρασης. Αυτό το διάστημα άρχιζα να ζωγραφίζω μαθαίνοντας τους κανόνες από τα comics. Λίγο καιρό αργότερα, ασχολήθηκα με τα τατουάζ αλλά πιο μετά πούλησα όλο τον εξοπλισμό μου για να αγοράσω την πρώτη μου ψηφιακή μηχανή» θυμάται χαρακτηριστικά.

Κάπως έτσι έγινε φωτογράφος. Το "γιατί" μου το εξήγησε λέγοντας πως βλέπει την δουλειά του σαν μια αναζήτηση που δεν σταματά ποτέ. «Βρίσκω τις απαντήσεις μέσα από τα ταξίδια, τις γνωριμίες με νέους ανθρώπους και τις φωτογραφίες. Πολλές φορές συνάντησα ανθρώπους που είναι ο ορισμός της απλότητας, της καλοσύνης και της ειλικρίνειας παρά το γεγονός ότι σε παγκόσμιο επίπεδο τονίζεται η κακή πλευρά του κόσμου. Ωστόσο, δεν έχω μια σταθερή απάντηση και γι’ αυτό θα συνεχίσω να ψάχνω». Η δουλειά του περιλαμβάνει αρκετά είδη φωτογραφίας όπως πορτραίτα, project με αθλήματα –σαν και αυτά που έκανε μικρός- και ταξιδιωτικά.

Ένα από αυτά είναι και το συγκεκριμένο, από το ταξίδι του στην Ινδία. «Όταν έφυγα για πρώτη φορά από την Γαλλία, επισκέφθηκα την Ινδία. Ήταν μια εμπειρία που μου άνοιξε τους ορίζοντες και με έκανε να δω τον κόσμο με άλλα μάτια. Οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι πολύ αυθόρμητες και αντανακλούν αυτό το «θείο» στοιχείο που ένιωσα όταν ήμουν στην Ινδία» απαντά και συνεχίζει λέγοντας «ονόμασα αυτή την έκθεση “Premier Regard (first sight)” επειδή για μένα ήταν όντως η πρώτη φορά που έβλεπα την Ινδία και είχα αυτό το πρωτόγνωρο συναίσθημα ότι έκανα κάτι που δεν είχα ξανακάνει. Παράλληλα ένιωθα μέσα μου μια συνεχή εσωτερική πάλη μεταξύ της ομορφιάς και της δυστυχίας που βλέπει κανείς στην Ινδία. Κάτι που ήθελα να αποτυπώσω και στις φωτογραφίες μου» καταλήγει.

*Ινδία