War without sense

Ένα από τα ενδιαφέροντα φωτογραφικά project που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα είναι εκείνο του διάσημου φωτορεπόρτερ Patrick Tombola και αφορά ένα διαφορετικό είδος πολέμου, εκείνο των συμμοριών στην κεντρική Αμερική. Περισσότερες πληροφορίες - μεταξύ άλλων- στην συνέντευξη που ακολουθεί...

Γεννημένος στην Αυστραλία αλλά μεγαλωμένος στην Βενετία, ο Patrick Tombola έδειξε από νωρίς την κλίση του στην φωτογραφία, κάτι που ίσως οφείλεται και στη μητέρα του. «Θυμάμαι τη μητέρα μου να μου δίνει ένα κομμάτι χαρτί με οδηγίες σχετικά με την ρύθμιση του φωτόμετρου, του zoom και των υπόλοιπων λειτουργιών μιας κάμερας για την εκδρομή του σχολείου μου όταν ήμουν μαθητής στην πρώτη δημοτικού. Ακόμα έχω εκείνο το χαρτί» απαντά όταν τον ρωτώ από πότε θυμάται τον εαυτό του να βγάζει φωτογραφίες. Ωστόσο οι παιδικές και αθώες αναμνήσεις του Patrick έρχονται σε αντίθεση με όσα έχει βιώσει στο πρόσφατο παρελθόν του σαν φωτορεπόρτερ σε περιοχές που έχουν ξεχαστεί ακόμη και από τον Θεό. Μέχρι πρότινος μάλιστα κατοικούσε στη Μέση Ανατολή για να καλύψει τα γεγονότα. «Τώρα έχω μετακομίσει στην Βαρκελώνη και κάνω ένα μικρό διάλειμμα έπειτα από την κάλυψη πέντε πολέμων και τον χαμό πολλών συναδέλφων σε Συρία, Ουκρανία και αλλού» μου εξηγεί ενώ συνεχίζει λέγοντας πως «εστιάζω την προσοχή μου σε περιοχές της Κεντρικής Αμερικής και τον τρόπο με τον οποίο ζει και αναπτύσσεται η νεολαία παρά την τεράστια έκρηξη βίας».

Μια εισαγωγή στο project του με τίτλο "War without sense", το οποίο πραγματεύεται την βία των συμμοριών και έχει μείνει ήδη στην ιστορία. Άλλωστε δεν είναι πολλές οι φορές που έχει παραβιαστεί το άβατο μιας εγκληματικής οργάνωσης τόσο φημισμένης όπως η Mara Salvatrucha. O Patrick κατέγραψε με τον φακό του τις εμπειρίες που αποκόμισε στο El Salvador, την Honduras και την Guatemala και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικά ωμό. Όπως ακριβώς και η πραγματικότητα. «Το επίπεδο βίας σε αυτά τα μέρη είναι τέτοιο που εμείς (σαν δυτικοί), το καταλαβαίνουμε ελάχιστα. Μια θύμηση που μου έχει κολλήσει στο μυαλό από εκείνη την περίοδο είναι όταν ήμουν μέσα σε ένα περιπολικό και ένας νεαρός άνδρας πετάχτηκε μπροστά στο αυτοκίνητο και μας παρακαλούσε να τον πάμε ένα χιλιόμετρο πιο μακριά. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι συνέβαινε αλλά αργότερα μας εξήγησε πως η αντίπαλη συμμορία που είχε τον έλεγχο στην περιοχή του, τον είχε απειλήσει για την ζωή του στην διαδρομή από το σχολείο μέχρι το σπίτι του. Έτσι, κάθε μέρα έπρεπε να περπατάει πέντε ακόμη χιλιόμετρα από και προς το σχολείο ή να διακινδυνεύσει έναν πολύ πιθανό θάνατο. Αυτές οι αόρατες γραμμές που οριοθετούν την χώρα είναι που με σόκαραν πραγματικά» καταλήγει χαρακτηριστικά. «H φωτογραφία μπορεί να είναι πολλά διαφορετικά πράγματα για πολλούς ανθρώπους. Για μένα αντιπροσωπεύει ένα απίστευτο όχημα μαζικής επικοινωνίας, αλλά και μια μεγάλη προσωπική ενδοσκόπηση. Προσπαθώ να φέρνω τους ανθρώπους που ζουν σε διαφορετικές σφαίρες κάπως πιο κοντά ελπίζοντας πως κάνοντας αυτό που κάνω βοηθά στο κομμάτι της ευαισθητοποίησης και το σεβασμού. Παράλληλα, σε προσωπικό επίπεδο ωριμάζεις και αποκτάς ενσυνείδηση όταν βλέπεις κάποιον που είναι τόσο θαρραλέος ώστε να αφήσει έναν άγνωστο να τον φωτογραφίσει» εξηγεί ο Patrick για την δική του οπτική γωνία περί φωτογραφίας. Το επάγγελμα του φωτορεπόρτερ δεν είναι και ακριβώς διακοπές στην Χαβάη και γι' αυτό η επόμενη απορία μου σχετίζεται με τις δυσκολίες του επαγγέλματος, οι οποίες δεν πτοούν τον Tombola αφού δηλώνει πως «το μέλλον είναι αβέβαιο προς το παρόν όμως, δεν μπορώ να δω τον εαυτό μου να κάνει κάτι διαφορετικό. Είναι απαιτητικό αλλά αξίζει σίγουρα τον κόπο» υποστηρίζει με πάθος.