Ωμή βία στη γειτονιά μας!

Η πρωτόγνωρη -για τα ευρωπαϊκά δεδομένα- πολλαπλή τρομοκρατική επίθεση που δέχτηκε το Παρίσι είναι το θέμα των ημερών. Ειδησεογραφικά και με το ρυθμό που τρέχουν οι εξελίξεις, είμαι σχεδόν βέβαιη πως θα μείνει στην κορυφή της επικαιρότητας για αρκετούς μήνες. Ωστόσο, αν και έχουν περάσει αρκετές ημέρες από την 13η Νοεμβρίου όπου 129 άνθρωποι δολοφονήθηκαν από τους εξτρεμιστές του ISIS, η είδηση θορύβησε περισσότερο από οποιοδήποτε χτύπημα του Ισλαμικού Κράτους. Κανονικά η τρομοκρατία σε κάθε μορφή της θα έπρεπε να απαγορεύεται και στην πιο μικρή γωνιά της γης. Όπως όλοι όμως ξέρουμε το σωστό απέχει έτη φωτός με το τι γίνεται στην πραγματικότητα. Το γεγονός πως μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα φάνηκε τόσο ευάλωτη και απροστάτευτη όπως η Βυρητός για παράδειγμα, έσπειρε τον πανικό και στους δυο κόσμους μας, τον υπαρκτό και τον ψηφιακό. Ίσως επειδή στο μυαλό μας έχουμε συνδέσει τον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία με τις χώρες της Μέσης Ανατολής. Σε έναν κόσμο που ρέπει ολοένα και πιο «δεξιά», ίσως αυτό το χτύπημα να προκαλέσει όλους εκείνους που κατηγορούν τους πρόσφυγες πως αφήνουν την πατρίδα τους, να κατανοήσουν πώς είναι να ζεις μέσα στον φόβο.
Παρίσι, ώρα μηδέν
Τα αίτια της επίθεσης στην Πόλη του Φωτός είναι ασαφή. Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν δύσκολη για το ISIS αφού έχασε τον έλεγχο της πόλης Sinjar στο Ιράκ από τους Κούρδους και παράλληλα υπήρξε το τέλος του Jihandi John, ενός από τους πιο διάσημους εκτελεστές του Ισλαμικού Κράτους. Έτσι, οι ειδικοί αναλυτές πιθανολογούν ότι μάλλον πρόκειται για μια επίδειξη δύναμης και μια καλή ευκαιρία για να τραβήξουν τα βλέμματα. Ένα θέμα που προκύπτει είναι ότι οι μυστικές υπηρεσίες του Ιράκ προειδοποίησαν την γαλλική κυβερνήση μια μέρα πριν. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που διέρρευσαν, οι Ιρακινοί ενημέρωσαν την Γαλλία για ενδεχόμενο χτύπημα καθώς και χώρες όπως το Ιράν, το Ιράκ και την Ρωσία. Ωστόσο Γάλλοι αξιωματούχοι υποστήριξαν πως λαμβάνουν τέτοιου είδους πληροφορίες συνέχεια οπότε δεν έδωσαν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Ημέρα κρίσης
Το Facebook και τα υπόλοιπα social media θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και ως τα σύγχρονα λαϊκά δικαστήρια. Κυρίως όταν λαμβάνουν χώρα συμβάντα όπως αυτό στο Παρίσι. Μέσα σε μια ημέρα είδα την αρχική μου να αλλάζει στα χρώματα της γαλλικής σημαίας και έπειτα από ένα 24ωρο αντικαταστάθηκε από βαρύγδουπα post που ασκούσαν δριμεία κριτική στην εξωτερική πολιτική της Γαλλίας ενώ ταυτόχρονα υποστήριζαν τις θέσεις των προσφύγων λες και μπορούμε να λυπηθούμε για μια μόνο τραγωδία την φορά. Άλλωστε και στις δυο αυτές περιπτώσεις απλοί πολίτες έχασαν και χάνουν την ζωή τους. Το μόνο που διαφέρει είναι η εθνικότητα. Αναμφίβολα, τα κοινωνικά δίκτυα έχουν μια ακτιβιστική χροιά που μπορεί να φανεί χρήσιμη, ακόμη περισσότερο όμως γίνονται εργαλεία για την φιλαρέσκειά μας.
Τι ξημερώνει;
Οι επόμενες μέρες θέλουν τους Γάλλους να προσπαθούν να συνεχίζουν την ζωή τους και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους να φοβούνται πως θα είναι οι επόμενοι. Με ανακοίνωση τους στο δημοφιλές twitter (!) οι τζιχαντιστές μοιράστηκαν τους επόμενους στόχους τους μαζί μας. Ρώμη, Λονδίνο και Νέα Υόρκη. Το μέλλον λοιπόν διαγράφεται λιγάκι ζοφερό και θα ήταν μια καλή στιγμή για να συνειδητοποιήσουμε πως με το να προστατεύουμε τις ελευθερίες των άλλων, προστατεύουμε και τον ίδιο μας τον εαυτό.
0σχόλια
Σχολιασμός άρθρου
Άλλα άρθρα
-
Γιατί εξαφανίζονται τόσα κορίτσια;
Γράφει η Αναστασία Πυλαρινού -
Ένα έτος Τζουμάντζι...
Γράφει η Αναστασία Πυλαρινού -
Η επάνοδος ( ; ) του ΙSIS
Γράφει η Αναστασία Πυλαρινού -
Το νούμερο 24
Γράφει η Αναστασία Πυλαρινού