Οι ελεύθεροι πολιορκημένοι της Μαντάγια
Οι πληγές της Ερήμου σύμφωνα με την Βίβλο ήταν δέκα. Τα νερά του ποταμού Νείλου βάφτηκαν κόκκινα από αίμα, «η γη καταστράφηκε από αλογόμυγες» και άλλα ευχάριστα. Επιστημονικά οι αρχαίες αυτές καταστροφές αποδίδονται σε ακραία καιρικά φαινόμενα όπως η όξινη βροχή αλλά και στην ηφαιστιακή τέφρα. Στα δικά μας, η πιο σημαντική ίσως μάστιγα του σύγχρονου κόσμου είναι η φτώχεια και το παράγωγό της, η πείνα.
Στη Συρία υπάρχει μια πόλη λίγο διαφορετική από τις άλλες. Τους τελευταίους έξι μήνες ο συριακός στρατός έπειτα από εντολή του προέδρου της χώρας, Άσαντ, κατέλαβε την Μαντάγια. Έκτοτε ακολούθησε μια άτυπη καραντίνα και ένα ακόμη πιο «άτυπο» όπλο –καθώς επίσημα θεωρείται έγκλημα πολέμου- θάνατος δια ασιτίας. Καθόλου αξιοπερίεργο πως τόσο οι κρατικοί παράγοντες όσο και οι επαναστάτες έχουν κοινό έδαφος. Το κόλπο της πολιορκίας χρησιμοποίησαν και οι αντικαθεστωτικοί σε δύο άλλα χωριά από την αντίθετη πλευρά (Αλ Φουά και Κεφράια). Άλλωστε, κάθε αγώνας θέλει θυσίες. Δυστυχώς όμως σχεδόν πάντα οι απώλειες αφορούν τους πολίτες. Φωτογραφίες που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας δείχνουν ανθρώπους ετοιμοθάνατους από πείνα μπροστά στους τηλεοπτικούς δέκτες του σαστισμένου δυτικού κόσμου. Η κατάσταση στη Μαντάγια γνωστοποιήθηκε έπειτα από την προσωρινή παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας καθώς πριν δεν υπήρχαν σχετικές πληροφορίες. Πλέον ο Σύρος πρόεδρος δεν μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια φοβούμενος την κριτική για την πολιτική του και δημόσια τουλάχιστον, δεσμεύτηκε να επιτρέψει την παρουσία ανθρωπιστικών οργανώσεων. Ωστόσο, ο Άσαντ δεν συμπεριελήφθη άδικα στην λίστα που εξέδωσε το περιοδικό Times για τα «Πρόσωπα με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως» για το έτος 2012. Όταν εμφανίστηκε στα μέσα δικτύωσης το hashtag متضامن_مع_حصار_مضايا που μεταφράζεται ως «αλληλεγγύη στους πολιορκημένους της Μαντάγια», υποστηρικτές του Άσαντ πόσταραν φωτογραφίες με πλουσιοπάροχα γεύματα με την εν λόγω λέζαντα ως ειρωνία. Εκεί που λες ότι η λιμοκτονία είναι ότι χειρότερο που μπορεί να συμβεί σε κάποιον. Αγαπητό σύμπαν, δεν σταματάς ποτέ να μας εκπλήσσεις...
