Μια κριτική ματιά στο σενάριο της ταινίας
Me Before You: Να δώσει ο πρωταγωνιστής τέλος στη ζωή του για το γενικό καλό;

Στην μακρινή και φιλήσυχη Ιαπωνία, άσχημη κατάληξη είχε η επίθεση ενός 26χρονου σε κέντρο για άτομα με νοητική στέρηση και αναπηρίες. Κραδαίνοντας μαχαίρια κατάφερε να σκοτώσει 19 άτομα ηλικίας 18-70 και να τραυματίσει άλλους 25. Ο δράστης Satoshi Uematsu δούλευε για τρία χρόνια στην εν λόγω κλινική μέχρι και τον περασμένο Φεβρουάριο, όπου η διεύθυνση του πρότεινε εμμέσως πλην σαφώς να παραιτηθεί. Στη συνέχεια νοσηλεύτηκε για μικρό διάστημα μετά από την επιστολή που έστειλε στην ιαπωνική βουλή λέγοντας πως ο νόμος θα πρέπει να επιτρέπει στα άτομα με αναπηρία να πεθάνουν και προσέφερε τον εαυτό του ως το εκτελεστικό όργανο. Παράλληλα, με δηλώσεις του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αναφέρθηκε σε θεωρίες συνομωσίας και μαζικές δολοφονίες. Κατά την διάρκεια της σύλληψής του είπε στους αστυνομικούς πως ήθελε να εξαφανίσει 420 ανθρώπους με αναπηρίες, επειδή αποτελούν βάρος.
Δεν χρειάζεται να ειπωθούν οι -αυτονόητοι- λόγοι που το σκεπτικό του δεν είναι το σωστό. Εντελώς συμπτωματικά όμως, πριν λίγο καιρό βγήκε στις κινηματογραφικές αίθουσες μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο που εξιστορεί την απόφαση του παραπληγικού πρωταγωνιστή να αυτοκτονήσει σε υποβοηθούμενη κλινική. Η ταινία στοχεύει κυρίως στις καρδιές των θεατών και έχει πολυδιαφημιστεί ως ένα από τα μεγαλύτερα ρομάντσα. Στην πραγματικότητα όμως, πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα και το "Μe Before You" έχει αποσπάσει ήδη αρκετές αρνητικές κριτικές. Δυστυχώς, οι ψυχικές ασθένειες, οι οποιουδήποτε είδους αναπηρίες ή ακόμη και οι δερματικές παραμορφώσεις αποτελούν κοινωνικά ταμπού σε παγκόσμια κλίμακα. Η κοινωνική κατακραυγή του «τρελού», του «καημένου» που δεν χάνεται σε καμιά μετάφραση. Στην καλύτερη περίπτωση η πλειοψηφία απλά θα γυρίσει το βλέμμα και στην χειρότερη θα νιώσει το κατώτερο αίσθημα όλων, τον οίκτο.
Ψήγματα αυτής της όχι και τόσο ανθρωπιστικής νοοτροπίας φαίνονται ξεκάθαρα στην συγκεκριμένη ταινία που ίσως όχι εσκεμμένα περνάει το μήνυμα ότι κάποιος με αναπηρία δεν μπορεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή ή τουλάχιστον όπως ζούμε οι αρτιμελείς. Η υποβοηθούμενη αυτοκτονία πρόκειται ακριβώς για μια προσωπική επιλογή που δεν αφορά κανέναν άλλον πέρα από το ίδιο το άτομο. Εφόσον όμως είναι αυστηρά δική του επιλογή. Στο "Me Before You", ο πρωταγωνιστής αποφασίζει να δώσει τέλος στην ζωή του για το γενικό καλό, για τους ανθρώπους που έχει στο στενό του περιβάλλον, για να μην αποτελεί «βάρος» Η αυτοκτονία εμφανίζεται ως η σωτήρια λύση. Ρομαντικό; Μάλλον επικίνδυνο και προσβλητικό. Το Χόλιγουντ μας έχει συνηθίσει στην εικόνα των τέλειων ανθρώπων οπότε είναι κάπως αναμενόμενο το γεγονός πως δεν επιλέχθηκε κάποιος τετραπληγικός ηθοποιός. Επιπλέον, η συγγραφέας του βιβλίου, Jojo Moyes παραδέχτηκε σε συνέντευξή της πως δεν έχει γνωρίσει ή συνομιλήσει τετραπληγικό και έκανε έρευνα αποκλειστικά μέσα από ιατρικά ντοκουμέντα. Οι μη φανταστικοί χαρακτήρες όμως που ζουν εκεί έξω έχουν σάρκα και οστά και όπως σχολίασαν οι ίδιοι σε αρκετά blogs περί του θέματος, σιγά σιγά προσαρμόζεσαι στα νέα δεδομένα.
Το στίγμα είναι εκείνο που δεν αντέχεται.
0σχόλια
Σχολιασμός άρθρου
Άλλα άρθρα
-
Ολική Έκλειψη Ηλίου: Ο “βασιλιάς” των αστρονομικών φαινομένων
Γράφει ο Newsroom -
Ένα βιωματικό ταξίδι γεμάτο συναισθήματα μέσα από την παράσταση «Επτά Γράμματα» του Δημήτρη Πλαβούκου
Γράφει ο Newsroom -
Strike a pose
Γράφει η Αναστασία Πυλαρινού -
Vivechrom και Urban Act δίνουν χρώμα σε σχολείο της Ραφήνας
Γράφει ο Newsroom