Ο street artist που «καρφώνει» τα νεοϋορκέζικα ξενοδοχεία με κοριούς

O νεοϋορκέζος διαφημιστής, συγγραφέας, και street artist Hunter Fine μας συστήνεται και μιλά στο Pragmatikotita.gr για μερικά από τα πιο διάσημα έργα του

«Η ιστορία μου είναι πιθανώς παρόμοια με πολλούς άλλους. Προσπαθώ όσο πιο σκληρά μπορώ για να είμαι ευτυχισμένος. Και όταν δεν μπορώ να βρω την ευτυχία στην αγάπη, την δουλειά μου ή οπουδήποτε αλλού, το να δημιουργώ καινούργια πράγματα με βοηθάει να αισθάνομαι καλύτερα. Είναι κάτι που μου φέρνει χαρά». Κατά καιρούς, όταν έχει την δυνατότητα να ξεκλέψει χρόνο από την πρωινή του δουλειά, ο Fine τοποθετεί τρισδιάστατη τέχνη στους δρόμους. Ένα από τα art installations που κέρδισαν τις εντυπώσεις ήταν οι αστικές παγίδες για hipsters στο Βrooklyn.

Μια φωτογραφική μηχανή Holga, ένα κουτάκι μπύρα και μια αλυσίδα ποδηλάτου μεταξύ άλλων ήταν τα αντικείμενα που τοποθετήθηκαν μέσα σε μια παγίδα ώστε να «συλλεχθούν νέα είδη ανθρώπων για μελέτη». Το δικό μου αγαπημένο project είναι το "Bed Bug Hotel" στο οποίο θα αναφερθούμε αναλυτικότερα στη συνέχεια. Μια προειδοποίηση ωστόσο: έχει άμεση σχέση με κοριούς.

Με το χιούμορ λοιπόν να κυριαρχεί στα έργα του, τον ρωτώ αν είναι εκείνο το χαρακτηριστικό που θέλει να αποπνέει η τέχνη του. «Ο μεγαλύτερος κανόνας που έχω όταν δουλεύω πάνω σε ένα project είναι ο εξής: "θα είναι αστείο;" Επειδή ξέρω ότι αυτά τα πράγματα παίρνουν πολύ χρόνο, από άποψη σχεδιασμού και παραγωγής προτιμώ να περάσω τον χρόνο μου σε κάτι που θα με κάνει να γελάω» σημειώνει ο Fine και προσθέτει «Εν μέρει πιστεύω ότι αν καταφέρω να κάνω τον εαυτό μου να γελάσει, θα γελάσουν και οι άλλοι. Ειδικά με όσα συμβαίνουν στην Αμερική αυτή την στιγμή, οι άνθρωποι χρειάζονται να διαβάσουν και άλλες ειδήσεις πέρα από εκείνες για τον Πρόεδρό μας».

Η ενασχόληση του Fine με την street art συνέβη τυχαία και την αντιμετωπίζει όπως το «κανονικό» του επάγγελμα, την διαφήμιση. «Σχεδόν ποτέ δεν ακολουθείς τα πρώτα σου ένστικτα ή τον πιο εύκολο δρόμο. Ο τομέας του μάρκετινγκ μου έχει διδάξει ότι πρέπει να δουλεύεις πολύ τις ιδέες» υποστηρίζει και συνεχίζει λέγοντας πως η street art δεν θα έπρεπε να έχει ορισμό καθώς «ο κόσμος είναι μια γκαλερί τέχνης και είναι στο χέρι μας τι θα τοποθετήσουμε».

Το 2011, ο ίδιος δεν δίστασε να κολλήσει μινιατούρες παλιών Νεοϋορκέζικων ξενοδοχείων με την επιγραφή "Bed Bug Hotels" σε κτίρια που έχουν κοριούς. Κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. «Το Bed Bug Hotel ξεκίνησε όταν ένας από τους φίλους μου βρήκε κοριούς. Μόλις είχε μετακομίσει σε ένα καινούργιο διαμέρισμα και ξαφνικά όλη η μονάδα "έπιασε" κοριούς και έπρεπε να κάψει τα υπάρχοντά του. Αν είχε κοιτάξει online, θα ήξερε ότι το νέο κτίριο του είχε σημαδευτεί για κοριούς πρόσφατα. Η ιδέα ήταν ότι αυτά τα μικρά ξενοδοχεία θα λειτουργούσαν ως "προειδοποίηση" για όλους όσους αναζητούν διαμερίσματα ώστε να να αποφύγουν αυτά που έχουν επισημανθεί. Για την παραγωγή του, στρατολόγησα τον καλό μου φίλο και σχεδιαστή, Aaron Glazer, για να βοηθήσει με το σχεδιασμό των μικρών ξενοδοχείων. Είδαμε αρκετά σχέδια και αποφασίσαμε ότι το καλύτερο πλάνο δράσης ήταν να δημιουργήσουμε πραγματικά ξενοδοχεία της Νέας Υόρκης, αλλά σε πολύ μικρή κλίμακα. Κάναμε κάποια έρευνα και επιλέξαμε αυτά που μας άρεσαν καλύτερα. Για την τοποθέτηση των ξενοδοχείων- μινιατούρων, βρήκα τα κτίρια που πρόσφατα είχαν κοριούς, στην πιο περίοπτη περιοχή του Μανχάταν στη Νέα Υόρκη. Μια Κυριακή πρωί, πήγα και τοποθέτησα τα ξενοδοχεία. Εκείνο το βράδυ ήταν ήδη στα τοπικά νέα. Δεν είμαι σίγουρος ότι είχε τεράστιο αντίκτυπο, αλλά αυτό με έκανε να αισθάνομαι ότι βοήθησα κάπως» αναφέρει ο ίδιος ο Hunter Fine.

Όσο για το πού θα τον οδηγήσει η τέχνη ή η υστεροφημία του, ο Fine αναφέρει πως δεν έχει προσδοκίες για την συνέχεια, και δηλώνει ευχαριστήμενος με όσα ήδη κάνει. Πρόσθετει δε, πως «το κοινό μου είναι οι συνομήλικοι μου. Αν δεν ντρέπομαι να το δημοσιεύσω στο Facebook, τότε ξέρω πως έκανα καλά την δουλειά μου».