Ηate Them All

Το φαινόμενο της πεταλούδας είναι ένας πιο λογοτεχνικός όρος για να περιγράψει το φαινόμενο της ευαίσθητης εξάρτησης ενός συστήματος από τις αρχικές συνθήκες στην θεωρία του χάους. Ένα μικρό περιστατικό που μπορεί να οδηγήσει σε μια δραματική εξέλιξη.

Ίσως λοιπόν «το πέταγμα μιας πεταλούδας στον Αμαζόνιο να είναι ικανό να προκαλέσει βροχή στην Κίνα» -ίσως και όχι. Η πεταλούδα δεν είναι τίποτε άλλο από το τυχαίο, τον αστάθμητο παράγοντα που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Tώρα, σκέψου το εντελώς αντίθετο. Όπως για παράδειγμα όταν τρως πολύ γρήγορα γρανίτα παρόλο που ξέρεις πως στιγμαία θα «παγώσει» ο εγκέφαλός σου. Το ξέρεις, αλλά καταβάθος δεν σε ενδιαφέρει και ιδιαίτερα. Κάτι που συμβαίνει και με την ρητορική μίσους που πλέον συναντά κανείς καθημερινά στην κοινωνία. 

Πρόσωπα, γνωστά και μη, που ανήκουν στον χώρο της πολιτικής, της εκκλησίας, του θεάματος, συνάθρωποί μας δηλαδή που εκφέρουν την φανατισμένη τους άποψη και απελευθερώνουν την μισαλλοδοξία στο σύμπαν, όπως θα έλεγε και ο Κοέλιο. Και μπορεί να μην πιστεύω στις συμπαντικές αλήθειες, πιστεύω όμως στην άγνοια που επιλέγουν μερικοί με το επιπρόσθετο επιχείρημα ότι «το είπε ο τάδε». Ο οποίος τάδε δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να θίξει, να προσβάλλει και να επιτεθεί φραστικά σε έναν άλλο συνάθρωπό του εξαιτίας του θρησκεύματός του, των σεξουαλικών του προτιμήσεων ή το χρώμα του.

Μερικά μόνο χαρακτηριστικά σε μια μακριά λίστα των ελευθεριών που δεν θα έπρεπε να αφορούν κανέναν και να προστατεύονται από όλους. Έχει ακριβώς την ίδια λογική με το να μισείς κάποιον επειδή τα μαλλιά του είναι καστανά. Απολύτως καμία. Ειρωνικά, όλοι εκείνοι που ακολουθούν την ιδεολογία του Τραμπ, της Κ.Κ.Κ, της "δικής μας" Χρυσής Αυγής και γενικά οποιονδήποτε πρεσβεύει ότι «εμείς είμαστε ανώτεροι», αδυνατούν να αντιληφθούν ότι τους εκμεταλλεύονται με μοναδικό γνώμονα το κέρδος. Η ιδεολογία είναι απλά το πρόσχημα. Στο μεταξύ όμως αθώοι άνθρωποι σκοτώνονται. Τα περιστατικά βίας από λευκούς εξτρεμιστές έχουν αυξηθεί ραγδαία σε Ευρώπη και Αμερική. Ακόμη και αν αυτή την εβδομάδα στις Η.Π.Α οι ακραίοι ρατσιστές (white supremacists) δολοφόνησαν περισσότερους Αμερικάνους πολίτες απ' όσους έχουν σκοτώσει οι μετανάστες σε 40 χρόνια.

Την περασμένη Παρασκευή ο Jeremy Christian επιτέθηκε φραστικά σε δυο -όπως όλα δείχνουν- μουσουλμάνες μέσα στο μετρό του Όρεγκον. Όταν τρία άτομα επενέβησαν για να τις βοηθήσουν, ο Christian στράφηκε εναντίον του μαχαιρώνοντας και τους τρεις και σκοτώνοντας τους δύο. Έτσι ο Ricky John Best και ο Taliesin Namkai-Meche δεν θα επιστρέψουν ποτέ στη ζωή. Λίγο καιρό πριν, ο Adam Purinton στο Κάνσας επιτέθηκε στους Srinivas Kuchibhotla και Alok Madasani επειδή είχαν Ινδική καταγωγή, σκοτώνοντας μάλιστα τον πρώτο.

Τα συμβάντα αυτά δεν έγιναν πρωτοσέλιδα τουλάχιστον στα περισσότερα έντυπα. Σε μια άλλη εποχή φαινόμενα βίας και απροκάλυπτου ρατσισμού θα καταδικάζονταν έστω και για το θεαθήναι. Η εκκωφαντική σιωπή όμως κάθε άλλο παρά τυχαία είναι.