Οι γυναίκες Γεζίντι δεν θα ξεχάσουν ποτέ

«Μια από τις γυναίκες που καταφέραμε να απελευθερώσουμε από τις δυνάμεις του Ισλαμικού Κράτους, είπε πως την κρατούσαν αιχμάλωτη σε ένα κελάρι για τρεις ημέρες, χωρίς φαγητό και νερό. Στη συνέχεια, της έφεραν ένα πιάτο με ρύζι και κρέας. Το έφαγε γιατί πεινούσε πολύ. Όταν τελείωσε, της είπαν: “μαγειρέψαμε τον ενός έτους γιο σου και μόλις τον έφαγες”».

Με αυτά ακριβώς τα λόγια, η Βιάν Νταχίλ, μέλος του ιρακινού κοινοβουλίου και της κοινότητας των Γεζίντι, σε πρόσφατη συνέντευξή της σε αιγυπτιακό κανάλι, περιγράφει όσα έζησε μια γυναίκα Γεζίντι που απήχθη από τους τζιχαντιστές και στη συνέχεια κατάφερε να σωθεί. Ακολουθώντας τον απανταχού κανόνα συνθηκών για τις μειονότητες, το ISIS έχει εκτελέσει/αιχμαλωτίσει πάνω από 10.000 Γεζίντι, οι οποίοι είναι μια κουρδική εθνοθρησκευτική ομάδα με ινδοϊρανικές ρίζες. Πιστεύουν στον Θεό ως δημιουργό του κόσμου, τον οποίο έθεσε υπό τη φροντίδα επτά θεϊκών υπάρξεων, κάτι που στα μάτια των εξτρεμιστών φαντάζει ως παγανισμός. Ακόμα και σε καιρούς πολέμου, ο αριθμός των 10.000 νεκρών φαντάζει τόσο μεγάλος που σύμφωνα με τον Ο.Η.Ε συνιστά γενοκτονία.

Το Ισλαμικό Κράτος ωστόσο, πέρα από τα χιλιάδες θύματα που άφησε στο πέρασμά του, ευθύνεται και για τις διαλυμένες ζωές όσων κατάφεραν να ξεφύγουν. Οι επιλογές που δίνει το ISIS σε μη Μουσουλμάνους είναι κάτι σαν κοινό μυστικό. Ή ασπάζεσαι το Ισλάμ ή εκτελείσαι επί τόπου. Ωστόσο, για τις νεαρές γυναίκες υπάρχει και μία τρίτη επιλογή: η σκλαβιά. Η στέρηση της ελευθερίας.

Η πιο διάσημη Γεζίντι ακτιβίστρια, η Νάντια Μουράντ, που έμεινε αιχμάλωτη του ISIS για αρκετές μέρες έχει πει και γράψει πολλά για εκείνο το διάστημα. Για το πώς για δυο ολόκληρες μέρες και παρά τη ζέστη είχαν μείνει χωρίς νερό ή για εκείνη τη φορά που έξι γυναίκες μοιράστηκαν ένα κλούβιο αυγό. Για αρκετό καιρό δεν μιλούσε για τους βιασμούς που υπέστη, ωστόσο σε μια ομιλία της δήλωσε πως «Ο βιασμός χρησιμοποιήθηκε για να καταστρέψει γυναίκες και κορίτσια και να διασφαλίσει ότι αυτές οι γυναίκες δεν θα είχαν φυσιολογική ζωή ξανά».

Σαν τακτική πολέμου ο βιασμός καταγράφηκε για πρώτη φορά στον πόλεμο της Βοσνίας κατά τη διάρκεια του οποίου, από το 1992 μέχρι και το 1995, υπολογίζεται ότι βιάστηκαν 60.000 γυναίκες. Το Ισλαμικό κράτος χρησιμοποιεί τον βιασμό ως τρόπο εξυγνίανσης, αφού σύμφωνα με την παράδοση των Γεζίντι αν οι γυναίκες αναπτύξουν σχέσεις με κάποιον εκτός της θρησκείας του, αυτόματα έχουν το θρήσκευμα του συντρόφου τους. Αρκετά συχνά, τόσο στα μέσα μαζικής ενημέρωσης όσο και στην κοινωνική συνείδηση, κοπέλες σαν την Νάντια χαρακτηρίζονται ως ερωτικές σκλάβες. Ένας όρος που ίσως θα πρέπει να αναθεωρηθεί, αφού στην πραγματικότητα υποβαθμίζει τόσο το γενικότερο πλαίσιο δουλείας όσο και τον ίδιο βιασμό ως πράξη. Παρά τις δηλώσεις περί νίκης και απελευθέρωσης του Ιρακινού πρωθυπουργού, τέτοιες ιστορίες καθιστούν σαφές ότι η ουσιαστική ελευθερία για τους πολίτες του Ιράκ θα αργήσει πολύ. Είναι κάπως οξύμωρο αν το σκεφτείς. Η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε.

Yazidi Iraqi MP Vian Dakhil Breaks Down in Tears Recounting Atrocities Committed by ISIS against Her People pic.twitter.com/T69GXmfLn8

— MEMRI (@MEMRIReports) June 26, 2017