Ο "Ζαμπονοκόπτης" βγάζει στη φόρα κάτι από τα άδυτα των σούπερ μάρκετ

Στις θεωρίες συνομωσίας σχετικά με το ποιος κινεί τα νήματα, τα στοιχήματα πέφτουν βροχή για οικογένειες που διοικούν τον πλανήτη, αόρατες δυνάμεις και τα συναφή. Λαμβάνοντας υπόψη τα σημερινά δεδομένα ίσως θα έπρεπε να προσθεθεί και η επιλογή των influencers και γενικά όσων παράγουν περιεχόμενο για τα ψηφιακά μέσα. Ο Νίκος Μπόβολος ανήκει σίγουρα στην κατηγορία των μαριονετιστών. Αρχικά ως δημοσιογράφος στο Provocateur και αργότερα ως διαχειριστής viral σελιδών όπως Τσιτσιπάς Χούλιγκανς και Λάνθιμος Χούλιγκανς, «σκοπεύει να πολεμήσει το σύστημα από μέσα» με τον «Ζαμπονοκόπτη».

Πώς θα συστηνόσουν σε έναν άγνωστο;

Είμαι ο Νίκος και είμαι καλά ή τουλάχιστον έτσι νομίζω. Δουλεύω πολύ, πληρώνομαι λίγο, χρωστάω πολλά και ελπίζω αν κάνω οικογένεια να μην περάσουν τα χρέη στα παιδιά μου. Δουλεύω ως account manager σε διαφημιστική εταιρεία, έχω αλλεργία σχεδόν σε όλα τα φρούτα και σε κάμποσα φάρμακα. Μου αρέσουν τα ηπειρώτικα κλαρίνα, οι ηπειρώτικες πίτες και όνειρό μου είναι να καταφέρω να με πληρώνουν για να μη δουλεύω.

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε η συλλογή σατιρικών διηγημάτων σου «Επαγγελματίας ζαμπονοκόπτης». Πώς πρόεκυψε το πρότζεκτ και τι θα ήθελες να πετύχεις;

Εγώ που λες δούλεψα 7 χρόνια σε σούπερ μάρκετ, οπότε ένιωσα σχεδόν υποχρεωμένος να γράψω τα απομνημονεύματά μου με έναν και μοναδικό στόχο: όποιος διαβάσει το βιβλίο μου, να γίνει λίγο λιγότερο μαλάκας την επόμενη φορά που θα πάει στο σούπερ μάρκετ. Ζήτησα από τη Μαρία Χρυσού να μου φτιάξει το λόγκο ενός σούπερ ήρωα “ζαμπονοκόπτη”, και από τον Μεσιέ Τεοστέφ να επιστρατεύσει το κακό του χιούμορ στα σκίτσα για να δέσει αρμονικά με το δικό μου κακό χιούμορ στα κείμενα, και εγένετο ο Ζαμπονοκόπτης. Πρώτα ανέβαζα τις ιστορίες στο facebook και στη συνέχεια για κάποιον ανεξήγητο λόγο οι εκδόσεις Iwrite θέλησαν να με εκδόσουν. Είπα «ναι», φιληθήκαμε, υπογράψαμε και έτσι μπορείτε να βρείτε το βιβλίο μου στα βιβλιοπωλεία! Ελπίζω κάποια στιγμή να μπει και στα σούπερ μάρκετ για να πολεμήσω το σύστημα από μέσα.

Σε παλαιότερες δηλώσεις σου έχεις πει πως κάποιοι από τους πρώην συναδέλφους σου υποστηρίζουν πως έχεις υπερβάλει στις ιστορίες σου. Έχοντας εργαστεί στην δημοσιογραφία αλλά και στον τομέα της επικοινωνίας, πιστεύεις πως το γεγονός πως είναι γραπτό το καθιστά ακόμη πιο δύσκολο να αποδεχτεί κάποιος την λιγότερο κολακευτική πλευρά του; Γιατί συμβαίνει αυτό;

Αυτή η χώρα έχει μια δυσκολία να κατανοήσει τους καλλιτέχνες, όπως έλεγε και ο Ρένος Χαραλαμπίδης στα Φτηνά Τσιγάρα. Δεν κακολογώ τους πρώην συναδέλφους. Κι αυτοί στη χώρα μας ζουν. Ντάξει πλάκα κάνω. Οι άνθρωποι με τους οποίους ζήσαμε κάποιες από τις αληθινές ιστορίες του βιβλίου, δυσκολεύονται να αντιληφθούν ότι κάποιος βγάζει “στη φόρα” κάτι από τα άδυτα του σούπερ μάρκετ. Φυσικά δεν αναφέρονται πουθενά ονόματα, εταιρείες, χώρος, χρόνος κλπ. Δεν είναι θέμα κολακευτικής πλευράς ή μη. Νιώθουν (όχι όλοι προφανώς, ούτε καν οι περισσότεροι) ότι κάποια από τα μυστικά τους, βγαίνουν προς τα έξω.

Έχουν επικοινωνήσει μαζί σου άλλοι χαρακτήρες όπως η Ξανθούλα, ο Μπάτσος (κάποιο update για την ιστορία αγάπης τους) κ.α;

Τίποτα και κανείς. Λογικά η Ξανθούλα θα έχει πάρει πτυχίο και θα έχει 2-3 κουτσούβελα, θα μισεί τον εαυτό της, θα έχει παχύνει, θα με σκέφτεται και θα συνειδητοποιεί πόσο μεγάλο λάθος έκανε που επέλεξε το όργανο της τάξης και όχι έναν ταπεινό ζαμπονοκόπτη. Δεν πειράζει. Τα έχει αυτά η ζωή. Προχωράμε.

Πέρα από τα πρόσωπα, πρωταγωνιστούν τα κακώς κείμενα της ελληνικής εργασιακής πραγματικότητας. Περιγράφεις με χιούμορ τις εμπειρίες σου και είναι οδυνηρά γνώριμες στην πλειοψηφία. Ποια είναι η πιο σουρεάλ κατάσταση που έχεις ζήσει ως υπάλληλος;

Η σχέση πελάτη και υπαλλήλου είναι μια σχέση που θα έπρεπε να διέπεται από συγκεκριμένους κανόνες συμπεριφοράς. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Οι ιστορίες που περιγράφονται στο βιβλίο, εκ των πραγμάτων είναι οι πιο ακραίες που (δεν) έχουν συμβεί. Όσο για την πιο σουρεαλιστική κατάσταση που έχω ζήσει; Θα πω κάτι που πάντα ήθελα να πω. Δεν μπορώ να πω περισσότερα, να αγοράσετε το βιβλίο! 

Ως εσωτερικός πληροφοριοδότης θα μπορούσες να λύσεις το μυστήριο της ατέρμονης playlist - που έχεις θίξει στην ιστορία του black out- και γιατί δεν αλλάζει ποτέ, τι γεύση έχουν τα ελαφρώς ληγμένα προιόντα και στις πόσες φέτες αλλαντικών καίγεται κανείς;

Ό,τι βλέπεις μέσα σε έναν σούπερ μάρκετ, είναι αποτέλεσμα μιας μικρής ή και μεγάλης επιστημονικής έρευνας. Το ίδιο ισχύει και για την playlist. Είναι μια τεράστια λίστα μουσικής που σου γαργαλάει το αυτί λέγοντας «ψώνισε πράγματα που ΔΕΝ χρειάζεσαι». Τώρα για τα ληγμένα δεν έχω να πω κάτι. Μια χαρά είναι. Και σου υπογράφω με χέρια και με πόδια ότι κάποια στιγμή στη ζωή σου έφαγες ληγμένα χωρίς να το ξέρεις. Για τα αλλαντικά δεν έχω να πω κάτι. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ.

Τι θα ήθελες να γνωρίζει περισσότερο ο κόσμος;

Καλό θα ήταν να ξέρετε όλοι ότι ο υπάλληλος του σούπερ μάρκετ ΜΑΛΛΟΝ δεν είχε όνειρο ζωής να είναι υπάλληλος σούπερ μάρκετ, γι’αυτό συμπεριφέρσου σαν άνθρωπος. ΗΛΙΘΙΕ.

Θα ήθελες να δώσεις ένα μικρό teaser για τις νέες ιστορίες σου;

Οι νέες ιστορίες γράφονται και μπορώ να πω μόνο δύο πράγματα γι’ αυτές. Πρώτα ότι είναι γραμμένες με το ίδιο στυλ και ύφος και ύστερα ότι η θεματολογία τους είναι πολύ πιο διαφορετική από εκείνη του Ζαμπονοκόπτη.

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια; Ίσως οι περιπέτειες ενός «Επαγγελματία (ς) creative content creator»;

Είναι σίγουρα οι περιπέτειες ενός επαγγελματία. Αλλά είναι πολύ νωρίς ακόμα για να σου πω τον ακριβή επαγγελματικό προσανατολισμό.

Σκίτσα: https://www.facebook.com/zambonviveur/

Βιβλίο: https://iwrite.gr/bookstore/epaggelmatias-zamponokoptis/