The Hollywood Sign
1915, Καλιφόρνια, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Φανταστείτε ένα αχανές τοπίο, έναν καταγάλανο ουρανό και αγρότες, cowboys και μερικούς γαιοκτήμονες να επισκέπτονται αραιά και που την περιοχή. Ο καιρός, η ραγδαία αναπτυσσόμενη βιομηχανία και το ενδιαφέρον για ακίνητα σε «παρθένες» εκτάσεις έγιναν ο λόγος για να μετοικήσουν οι πρώτοι κάτοικοι στην περιοχή. Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, ο Harvey Wilcox είχε ιδρύσει μια «νέα» πόλη σε αυτό το μέχρι πρότινος άγονο τόπο. Η Mrs. Wilcox, το 1887, είχε γνωρίσει μια γυναίκα σε ένα ταξίδι της, η οποία της είχε δώσει την ιδέα για την ονομασία αυτής της «νέας» πόλης.
Κάπως έτσι γεννήθηκε το Hollywood.
Ήταν κάπου στα μέσα του 1907, όταν εξαιτίας της κακοκαιρίας, μια μικρή κινηματογραφική εταιρεία από το Σικάγο, αναγκάστηκε να μεταφερθεί στην περιοχή για να ολοκληρώσει κάποια γυρίσματα. Στη συνέχεια το πρώτο κινηματογραφικό στούντιο δημιουργήθηκε στην πόλη Hollywood, «γυρίζοντας» τρεις ταινίες την εβδομάδα με κόστος 1,200 δολάρια. Μέχρι το 1912 πάνω από 15 ανεξάρτητα στούντιο είχαν ανοίξει. Ένα σκάνδαλο ήταν η αφορμή να μεταφερθούν οι περισσότεροι παραγωγοί κινηματογράφου στο Hollywood, από το New Jersey, και μέσα σε τρία χρόνια, το αχανές τοπίο είχε αρχίσει να μετατρέπεται στη Μέκκα του κινηματογράφου που όλοι γνωρίζουμε σήμερα. Ηθοποιοί ανά την Αμερική είχαν πλέον ένα καινούργιο όνειρο. Να γίνουν αστέρες του κινηματογράφου, και με το κοινό να ζητάει όλο και περισσότερες ταινίες, η «δύναμη» του Hollywood όλο και μεγάλωνε. Με ονόματα σαν της Mary Pickford και του Douglas Fairbanks να δημιουργούν μια νέα αριστοκρατία, και με τα στούντιο και τις ταινίες να «ντύνουν» με φώτα και γκλάμουρ τα πρόσωπα των ηθοποιών, το Αμερικανικό κοινό ζήταγε όλο και περισσότερο, λίγο από τη λάμψη της μεγάλης οθόνης και της ζωής των stars που πλέον είχαν μετακομίσει σε πλουσιοπάροχες βίλες στην περιοχή. Τα εστιατόρια και τα νυχτερινά μαγαζιά άρχισαν να ξεπηδούν το ένα μετά το άλλο και ο κόσμος δε χόρταινε να μαθαίνει για την προσωπική ζωή των αστέρων του Hollywood.
Παρά την κινηματογραφική δύναμη που αναπτυσσόταν συνεχώς, η πόλη χρειαζόταν κάτι διαφορετικό για να διαφημίσει τη μεγαλειότητα του lifestyle, της φιλοδοξίας που την εξέφραζε και της γης που «ζητούσε» απεγνωσμένα νέους κατοίκους. Ο κτηματομεσίτης H. J. Whitley είχε ήδη χρησιμοποιήσει μια πινακίδα για να διαφημίσει τη γη του και πρότεινε στον φίλο του και εκδότη του “Los Angeles Times”, Harry Chandler, να κάνει το ίδιο. Εκείνος το ανέθεσε στους συνεργάτες του, Woodruff και Shoults και σύντομα μια γιγαντιαία πινακίδα τοποθετήθηκε στους πρόποδες του Hollywood Hills με σκοπό να διαφημίσει ένα «εξαίσιο περιβάλλον χωρίς μεγάλο κόστος στους πρόποδες του Hollywood». Ο Thomas Fisk Goff σχεδίασε δεκατρία γράμματα, το καθένα 9 μέτρα σε πλάτος και 15 μέτρα σε ύψος, όλα «ντυμένα» με φωτεινά λαμπάκια, να σχηματίζουν τη λέξη Hollywoodland. Το βράδυ τα λαμπάκια φώτιζαν εναλλάξ τα γράμματα Holly, Wood και Land. Ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και διάσημα ορόσημα είχε μόλις δημιουργηθεί.
Στην αρχή η διαφημιστική πινακίδα ανεγέρθηκε με σκοπό να μείνει στους πρόποδες του Hollywood Hills για ένα χρόνο. Φέτος «σβήνει» τα 89α κεράκια της. Τι ήταν, όμως, αυτό που μετέτρεψε ένα διαφημιστικό τρικ σε έμβλημα της βιομηχανίας του κινηματογράφου και του θεάματος;
Το 1929 η οικονομική ύφεση είχε «γονατίσει» την Αμερική. Το Hollywood όμως ήταν ένας άλλος κόσμος. Με τον ήχο να «ντύνει» τις ταινίες, ο βουβός κινηματογράφος ήταν πλέον παρελθόν και ο κόσμος ήθελε όχι μόνο να βλέπει τους αστέρες του Hollywood αλλά και να τους ακούει. Καριέρες και μεγάλα ονόματα χάθηκαν μέσα σε μια νύχτα ενώ καινούργια πρόσωπα άρχισαν να εμφανίζονται. Ο κόσμος ζητούσε μια διέξοδο από το κραχ και τα προβλήματά επιβίωσης και «άνοιξε» την πόρτα σε αυτόν το νέο μαγικό κόσμο. Μέσα στις σκοτεινές αίθουσες των κινηματογράφων το κοινό ξεχνιόταν, ταξίδευε, γελούσε και ήλπιζε σε ένα καλύτερο αύριο. Το Αμερικάνικο όνειρο ήταν ακόμη ζωντανό. Τα όνειρα όμως, πολλές φορές, καταλήγουν σε εφιάλτες. Η πινακίδα του Hollywood που δήλωνε, πλέον, την παγκόσμια εγκαθίδρυση της περιοχής ως Μέκκα του κινηματογράφου, «αποκάλυψε» για πρώτη φορά το σκοτάδι που κρυβόταν πίσω από τη λάμψη και τα φώτα της βιομηχανίας. Η θεατρική ηθοποιός, Peg Entwistle, άφησε πίσω της τη Νέα Υόρκη και το 1932 βρέθηκε στο Hollywood με την ελπίδα να δει το όνομά της στη μεγάλη οθόνη. Δυστυχώς όμως το Hollywood αποδείχθηκε πιο αφιλόξενο από το Broadway και στις 18 Σεπτεμβρίου η πινακίδα Hollywoodland κοσμούσε όλα τα εξώφυλλα των εφημερίδων με τη φωτογραφία της ηθοποιού νεκρής και τον τίτλο «Το κορίτσι της πινακίδας του Hollywood». Μετά από αμέτρητες οντισιόν η Peg απογοητεύτηκε, σκαρφάλωσε στο γράμμα “H” και πήδηξε στο κενό. Τραγική ειρωνεία; Την επόμενη ημέρα δέχτηκε ένα γράμμα όπου την είχαν επιλέξει για τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα θεατρικό, όπου θα υποδυόταν μια γυναίκα που ωθείται στην αυτοκτονία. Η πινακίδα του Hollywood μόλις είχε «βαφτεί» με αίμα.
Η επίθεση στο Pearl Harbor το 1941 και ο πόλεμος, μετέτρεψαν ακόμη και το λαμπερό κόσμο του Hollywood σε «πεδίο μάχης». Μέχρι και το 1944, τα ακίνητα, η λάμψη της περιοχής και η πινακίδα που κάποτε ήταν σημάδι αναφοράς για όλους εκείνους που ονειρεύτηκαν ένα καλύτερο αύριο, είχαν παρασυρθεί από τις «φλόγες» του πολέμου. Η πινακίδα είχε περάσει πλέον στα χέρια της πολιτείας αλλά ο χρόνος και η έλλειψη προσοχής και συντήρησης είχαν καταστρέψει το ορόσημο. Ενώ το Hollywood αντιμετώπιζε την «υστερία» του Κομμουνισμού και της πυρηνικής απειλής που απλωνόταν στη χώρα, έπρεπε τώρα να αντιμετωπίσει την άνοδο της τηλεόρασης και την πτώση του box office. Σύντομα έδειξε τα «δόντια» του, αντιστάθηκε και αποφάσισε να «ανοίξει» την αγκαλιά του στα τηλεοπτικά στούντιο με την ελπίδα να επανακάμψει η περιοχή. Η πινακίδα στο Hollywood Hills πλέον έγραφε OLLYWOODLAN και αντί να ομορφαίνει το τοπίο κρατούσε ζωντανή τη μνήμη του πολέμου και μιας εποχής που οι Αμερικάνοι προσπαθούσαν να ξεχάσουν. Το 1949, The Hollywood Chamber of Commerce αποφασίζει να συγκεντρώσει χρήματα, να αφαιρέσει τα 4 τελευταία γράμματα (τη λέξη LAND) και να κτίσει την πινακίδα από την αρχή. Δυστυχώς όμως το μέλλον δεν φάνταζε τόσο λαμπερό για το έμβλημα του κινηματογράφου στους πρόποδες του βουνού. Μέχρι και το 1970 η Paramount ήταν το μόνο στούντιο που είχε καταφέρει να παραμείνει δυνατό στην πόλη. Το Hollywood είχε «πνιγεί» από τη βιομηχανία πορνό, από ερωτικά μασάζ και πορνό κινηματογράφους μέχρι βιβλιοπωλεία με ΧΧΧ υλικό και σόου σε διάφορα μαγαζιά. Μέσα σε μια δεκαετία, από τις αρχές του ’60 μέχρι και τα πρώτα χρόνια του ’70, η πινακίδα είχε σκουριάσει, η περιοχή ήταν ερειπωμένη, η εγκληματικότητα ήταν στα ύψη και η παρακμή της αίγλης του Hollywood αντικατοπτριζόταν στα γράμματα της πινακίδας που κατέρρεε το ένα μετά το άλλο. Το 1973, τα παιδιά των λουλουδιών είχαν μετατρέψει την πινακίδα σε HOLLYWEED ενώ μερικά χρόνια μετά, το “O” κατέρρευσε ενώ ένας εμπρηστής έκαψε το “L”. Με το Hollywood να «βυθίζεται» οικονομικά, το σύμβολό του να έχει καταστραφεί και την Αμερική «κολλημένη» μπροστά από την οθόνη της τηλεόρασης, η πόλη που κάποτε ήταν η Μέκκα του κινηματογράφου, έδειχνε τώρα σαν σκηνικό από παλιό Western. Ερημωμένη, εγκαταλελειμμένη και με τους εγκληματίες να «τρέφονται» από τη σαπίλα της, όλα έδειχναν ότι η πόλη του Hollywood είχε γίνει πλέον μια ανάμνηση κάποιας άλλης ένδοξης εποχής.
Το 1978 όμως, ο μεγιστάνας της βιομηχανίας πορνό, Hugh Hefner, αποφασίζει να συγκεντρώσει χρήματα και να «σώσει» την πινακίδα στο βουνό. Ο Hefner συγκέντρωσε συνολικά 250,000 δολάρια και τρείς μήνες αργότερα, το Νοέμβρη του ’78, το Hollywood απέκτησε μια καινούργια πινακίδα, αυτή τη φορά 194 τόνων με γράμματα από τσιμέντο, σμάλτο και ατσάλι να δηλώνει ότι η πόλη και η βιομηχανία μπορούν να ξαναγεννηθούν από τη στάχτη τους. Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Οι Αμερικάνοι έβλεπαν το ορόσημο να στέκει στους πρόποδες του βουνού και δέχτηκαν το «κάλεσμα» για ένα νέο ξεκίνημα. Νέα project άρχισαν να δημιουργούνται και με τα σωματεία να ξεπηδούν για να υποστηρίξουν ηθοποιούς, σκηνοθέτες και σεναριογράφους, η πολιτεία και το κράτος αποφασίζει να «ταΐσει» το «χρυσό» της παιδί και δίνει στο Hollywood 90 εκατομμύρια δολάρια για να σταθεί στα «πόδια του». Η πινακίδα γίνεται και πάλι ο «φάρος» που φωτίζει το Αμερικάνικο όνειρο και το Hollywood επιστρέφει δριμύτερο για να αποδείξει ότι με το να ποντάρεις και να επενδύεις στα μνημεία του παρελθόντος, μπορείς να «ξυπνήσεις» τη νοσταλγία γι’ αυτό που έχασες και να το τιμήσεις με το να δημιουργήσεις κάτι καλύτερο και πιο δυνατό. Η αίγλη του παλιού Hollywood έγινε το πάτημα για τη δημιουργία του καινούργιου και την επιστροφή του κινηματογράφου στην κορυφή ως μια από τις πιο κερδοφόρες βιομηχανίες της Αμερικής.
Σήμερα η πινακίδα στέκει «υπερήφανα» στους πρόποδες του Hollywood Hills με την υποστήριξη και συντήρηση τόσο του Hugh Hefner όσο και της πολιτείας. Παρά το ότι «σβήνει» τα 89α κεράκια της και αισίως μπαίνει στην τελευταία δεκαετία της πριν κλείσει ένα αιώνα «ζωής», παραμένει ακόμα σημάδι «λατρείας», κέντρο αναφοράς και «φάρος» που φωτίζει τα όνειρα όλων εκείνων που θέλουν μια μέρα να δούνε το όνομά τους στη μεγάλη οθόνη. Ορόσημο του κινηματογράφου, μιας εποχής που ντύθηκε με άσπρο και μαύρο και μιας αθωότητας που μόνο να νοσταλγήσουμε μπορούμε πλέον, αυτά τα εννέα γράμματα ξεκίνησαν ως διαφήμιση, μετατράπηκαν σε σκάνδαλο, βάφτηκαν με αίμα, χρησιμοποιήθηκαν για να εκφράσουν ιδεολογίες ή κάηκαν επειδή ήταν σημάδια των καιρών. Καταστράφηκαν από τον πόλεμο, έσβησαν σαν πεφταστέρια και ξαναγεννήθηκαν από τη στάχτη τους με χρήματα που ήρθαν από τη βιομηχανία που «πουλάει» τον εφήμερο έρωτα. Όπως και οι ηθοποιοί που «αγκαλιάζει» σχεδόν έναν αιώνα τώρα, έτσι και η πινακίδα έχει τη δική της «Χολιγουντιανή» ιστορία. Εννέα γράμματα, μια λέξη, HOLLYWOOD, ένα έμβλημα ονείρου που παραμένει ζωντανό, δυνατό και τόσο ελκυστικό όσο την πρώτη μέρα που «στήθηκε» επάνω στο βουνό, σαν κάλεσμα στους κόλπους της γης που ονομάζεται “Hollywood”.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
